Dwustronna blacha końcowa (142)

Dwustronna blacha końcowa (142) łączy dwie belki z belką lub ze słupem za pomocą śrubowanych blach końcowych.Jedna grupa śrub przechodzi przez wszystkie trzy elementy.

Utworzone obiekty

Blachy końcowe
Podkładki z blachy
Blachy wyrównawcze (opcjonalne)
Blachy wstawek (opcjonalnie)
Otwory
Śruby
Spoiny
Cięcia

Zastosowania


Sytuacja	Opis
	Połączenie na blachę końcową z dwoma elementami podrzędnymi. Automatyczne nacinanie na prześwit dla śruby.
	Połączenie na blachę końcową z dwoma elementami podrzędnymi i wstawką. Automatyczne nacinanie na prześwit dla śruby.
	Połączenie na blachę końcową z dwoma elementami podrzędnymi na różnych wysokościach.
	Połączenie na blachę końcową z dwoma elementami podrzędnymi. Elementy podrzędne mogą być kwadratowe i/lub skośne.
	Połączenie na blachę końcową z dwoma elementami podrzędnymi. Połączenie zabezpieczające.
	Połączenie na blachę końcową z dwoma elementami podrzędnymi. Element podrzędny może być wypoziomowany i/lub nachylony.

Kolejność wyboru

Wybierz element główny (słup lub belkę).
Wybierz pierwszy element podrzędny (belkę).
Wybierz drugi element podrzędny (belkę).
Kliknij środkowym przyciskiem myszy, aby utworzyć połączenie.

Klucz do identyfikacji elementów


	Element
1	Blacha końcowa pierwszego elementu podrzędnego
2	Podkładka z blachy pierwszego elementu podrzędnego
3	Blacha końcowa drugiego elementu podrzędnego
4	Podkładka z blachy drugiego elementu podrzędnego
5	Blacha wyrównawcza do pierwszego elementu podrzędnego
6	Blacha wyrównawcza do drugiego elementu podrzędnego

Note:

Tekla Structures używa do utworzenia tego komponentu wartości z pliku joints.def.

Karta Obraz

Na zakładce Obraz można określić położenia blach końcowych oraz blach wyrównawczych.

Pozycje blach


	Opis
1	Odległość górnej krawędzi blachy końcowej od górnej powierzchni pierwszej belki drugorzędnej.
2	Odległość dolnej krawędzi blachy końcowej od spodu pierwszej belki drugorzędnej.
3	Odległość dolnej krawędzi blachy końcowej od spodu drugiej belki drugorzędnej.
4	Odległość górnej krawędzi blachy końcowej od górnej powierzchni drugiej belki drugorzędnej.
5	Szczelina między podkładkami z blachy a elementem głównym. Szczelina osobno po każdej stronie. W razie nieużywania podkładek z blachy zdefiniowana szczelina jest tworzona między blachą końcową a elementem głównym.
6	Odległość górnej blachy wyrównawczej blachy końcowej od góry pierwszej belki drugorzędnej.
7	Odległość dolnej blachy wyrównawczej blachy końcowej od góry pierwszej belki drugorzędnej.
8	Odległość górnej blachy wyrównawczej blachy końcowej od góry drugiej belki drugorzędnej.
9	Odległość dolnej blachy wyrównawczej blachy końcowej od góry pierwszej belki drugorzędnej.

Rozmieszczenia płyty ściskanego pasa


Opcja	Opis
	Domyślnie Blachy z półkami wyrównawczymi nie są tworzone. Można zmienić tę opcję za pomocą funkcji AutoDefault.
	Blachy z półkami wyrównawczymi nie są tworzone.
	Blachy z półkami wyrównawczymi nie są tworzone. Odległość krawędzi od górnej części elementu podrzędnego.
	Blachy z półkami wyrównawczymi nie są tworzone. Odległość końcowej od dołu elementu głównego.

Kształty blachy wyrównawczej


	Opis
1	Wymiar blachy wyrównawczej pozostałe po utworzeniu fazowania.
2	Poziomy wymiar fazowania blachy wyrównawczej.
3	Wewnętrzny wymiar fazowania blachy wyrównawczej.

Sortuj drugorzędne według profilu wysokości

Podczas tworzenia połączenia Dwustronna blacha końcowa (142) zazwyczaj większy z dwóch profili jest wybierany jako pierwsza belka podrzędna. Jeżeli profil zostanie później zmodyfikowany i druga belka drugorzędna stanie się większa niż pierwsza belka, można zmienić kolejność belek drugorzędnych.

Tak przełącza belki podrzędne tak, że największa belka staje się automatycznie pierwszą belką podrzędną.
Nie nie powoduje zmiany kolejności belek podrzędnych, jeśli zostanie zmieniony rozmiar profilu.

Zakładka Blachy 1

Na zakładce Blachy 1 można określić wymiary blachy końcowej i podkładek z blachy oraz blachy wyrównawczej dla pierwszej belki podrzędnej.

Blachy


Opcja	Opis	Domyślnie
Blacha końcowa	Grubość, szerokość i wysokość blachy końcowej.	grubość = `10 mm`
Łącznik 1 Łącznik 2 Łącznik 3	Grubość podkładki z blachy. Podkładka jest tworzona tylko wtedy, gdy podana jest jej grubość. Można zdefiniować maksymalnie trzy różne podkładki z blachy.	`0`
Ilość blach dystansowych 1 (DEF=1) Ilość blach dystansowych 2 (DEF=1) Ilość blach dystansowych 3 (DEF=1)	Liczba podkładek z blachy o poszczególnych grubościach.	Domyślnie tworzona jest `1` podkładka.
Bl. ściskanego pasa	Grubość, szerokość i wysokości blachy wyrównawczej.


Opcja	Opis	Domyślnie
Nr pozycji	Przedrostek i numer początkowy numeru pozycji elementu. Niektóre komponenty mają drugi wiersz pól, w którym można wprowadzić numer pozycji zespołu.	Domyślny numer początkowy elementu jest zdefiniowany w ustawieniach Komponenty dostępnych po wybraniu menu Plik > Ustawienia > Opcje.
Materiał	Klasa materiału.	Domyślny materiał jest określony w polu Materiał elementu w ustawieniach Komponenty dostępnych po wybraniu menu Plik > Ustawienia > Opcje.
Nazwa	Ta nazwa będzie widoczna w rysunkach i raportach.
Wykończenie	Opisuje sposób obróbki powierzchni elementu.

Odległości krawędzi śrub w podkładce z blachy

Można określić odległości krawędzi śrub, jakie mają być stosowane w podkładkach z blachy.Jeżeli te pola są puste, podkładki z blachy mają taką samą wielkość jak blacha końcowa.


	Opis	Domyślnie
1	Pozioma odległość krawędzi śruby w podkładce z blachy.	`30 mm`
2	Pionowa odległość krawędzi śruby w podkładce z blachy.	`30 mm`

Kształt podkładki z blachy


Opcja	Opis
	Domyślna Otwory bazują na grupie śrub połączenia. Ustawienia AutoDefault mogą zmienić tą opcję.
	Otwory bazują na grupie śrub połączenia.
	Podkładka z blachy z poziomymi, skrajnymi otworami podłużnymi. Podkładkę można montować od prawej lub lewej strony połączenia.
	Podkładka z blachy z pionowymi, skrajnymi otworami podłużnymi. Podkładkę można montować od góry połączenia.
	Dwie oddzielne podkładki z blachy ze szczelinami poziomymi.
	Dwie oddzielne podkładki z blachy ze szczelinami pionowymi.

Tolerancja

Pozwala zdefiniować tolerancję otworów podłużnych w blachach ze skrajnymi otworami podłużnymi. Szerokość wcięć jest wyliczana ze wzoru: średnica śruby + tolerancja.W przypadku dwóch odrębnych podkładek z blachy należy również określić tolerancję między blachami.

Położenie podkładki z blachy


Opcja	Opis
	Domyślna Podkładki z blachy znajdują się poza elementem głównym. Ustawienia AutoDefault mogą zmienić tą opcję.
	Podkładki z blachy znajdują się poza elementem głównym.
	Podkładki z blachy znajdują się wewnątrz elementu głównego.

Wielkość odstępu

Umożliwia zdefiniowanie wartości granicznej szczeliny między blachą końcową a belką podrzędną.W sytuacji, gdy belka jest nieco zakrzywiona lub nachylona, za pomocą tego parametru można zdecydować, czy kąt końca belki jest na tyle mały, że koniec belki można potraktować jako prosty.

Jeśli rzeczywista wielkość szczeliny jest mniejsza niż ta wartość, koniec belki jest prosty.

Jeśli rzeczywista szczelina jest większa niż ta wartość, koniec belki jest dociągany do blachy końcowej.

Połączenia zabezpieczające

W połączeniach dwustronnych opcje połączenia zabezpieczającego zwiększają bezpieczeństwo podczas budowy.Powodują one przesunięcie blachy końcowej lub utworzenie różnych podcięć, co powoduje, że niektóre śruby znajdują się w stanie pojedynczego ścinania zamiast podwójnego.Umożliwia to dołączanie pierwszej belki podrzędnej w czasie, w którym dźwig przemieszcza się w celu pobrania następnej belki.


Opcja	Opis
	Domyślnie Blacha końcowa bez podcięć. Można zmienić tę opcję za pomocą funkcji AutoDefault.
	Blacha końcowa bez podcięć.
	Jedna blacha końcowa jest przesunięta w górę w celu utworzenia połączenia zabezpieczającego.
	Jedna blacha końcowa jest przesunięta w dół w celu utworzenia połączenia zabezpieczającego.
	Jeden przeciwległy górny narożnik każdej blachy końcowej jest wycinany w celu utworzenia połączenia zabezpieczającego.
	Jeden przeciwległy górny narożnik każdej blachy końcowej jest wycinany w celu utworzenia połączenia zabezpieczającego.
	Przeciwległe narożniki leżące po przekątnej w każdej blasze końcowej są wycinane w celu utworzenia połączenia zabezpieczającego.
	Przeciwległe narożniki leżące po przekątnej w każdej blasze końcowej są wycinane w celu utworzenia połączenia zabezpieczającego.

Położenie połączenia zabezpieczającego


Opcja	Opis
	Domyślnie Wpływa zarówno na bliższe, jak i na dalsze strony blach końcowych. Można zmienić tę opcję za pomocą funkcji AutoDefault.
	Wpływa zarówno na bliższe, jak i na dalsze strony blach końcowych.
	Wpływa tylko na bliższą stronę blachy końcowej.
	Wpływa tylko na dalszą stronę blachy końcowej.

Typ cięcia połączenia zabezpieczającego


Opcja	Opis
	Domyślnie Cięcie pod kątem prostym.Ta opcja wpływa tylko na połączenia zabezpieczające utworzone za pomocą cięć.Nie wpływa ona na połączenia zabezpieczające powstałe poprzez skrócenie blachy. Można zmienić tę opcję za pomocą funkcji AutoDefault.
	Cięcie pod kątem prostym
	Cięcie liniowe
	Cięcie łukiem wklęsłym

Wymiary cięcia połączenia zabezpieczającego


Opcja	Opis
Cięcie pionowe/offset	Umożliwia zdefiniowanie wysokości podcięcia lub przesunięcia pionowego blachy końcowej.
Cięcie poziome	Umożliwia zdefiniowanie szerokości podcięcia w blasze końcowej.
Promień	Określ promień cięcia łukiem wklęsłym.

Zakładka Blachy 2

Na zakładce Blachy 2 można określić wymiary blachy końcowej i podkładek z blachy oraz blachy wyrównawczej dla drugiej belki podrzędnej.

Blachy


Opcja	Opis	Domyślnie
Blacha końcowa	Grubość, szerokość i wysokość blachy końcowej.	grubość = `10 mm`
Łącznik 1 Łącznik 2 Łącznik 3	Grubość podkładki z blachy. Podkładka jest tworzona tylko wtedy, gdy podana jest jej grubość. Można zdefiniować maksymalnie trzy różne podkładki z blachy.	`0`
Ilość blach dystansowych 1 (DEF=1) Ilość blach dystansowych 2 (DEF=1) Ilość blach dystansowych 3 (DEF=1)	Liczba podkładek z blachy o poszczególnych grubościach.	Domyślnie tworzona jest `1` podkładka.
Bl. ściskanego pasa	Grubość, szerokość i wysokości blachy wyrównawczej.


Opcja	Opis	Domyślnie
Nr pozycji	Przedrostek i numer początkowy numeru pozycji elementu. Niektóre komponenty mają drugi wiersz pól, w którym można wprowadzić numer pozycji zespołu.	Domyślny numer początkowy elementu jest zdefiniowany w ustawieniach Komponenty dostępnych po wybraniu menu Plik > Ustawienia > Opcje.
Materiał	Klasa materiału.	Domyślny materiał jest określony w polu Materiał elementu w ustawieniach Komponenty dostępnych po wybraniu menu Plik > Ustawienia > Opcje.
Nazwa	Ta nazwa będzie widoczna w rysunkach i raportach.
Wykończenie	Opisuje sposób obróbki powierzchni elementu.

Odległości krawędzi śrub w podkładce z blachy

Można określić odległości krawędzi śrub, jakie mają być stosowane w podkładkach z blachy. Jeżeli te pola są puste, podkładki z blachy mają taką samą wielkość jak blacha końcowa.


	Opis	Domyślnie
1	Pozioma odległość krawędzi śruby w podkładce z blachy.	`30 mm`
2	Pionowa odległość krawędzi śruby w podkładce z blachy.	`30 mm`

Kształt podkładki z blachy


Opcja	Opis
	Domyślnie Otwory bazują na grupie śrub połączenia. Można zmienić tę opcję za pomocą funkcji AutoDefault.
	Otwory bazują na grupie śrub połączenia.
	Palcowa podkładka z blachy z poziomymi wcięciami szczelinowymi. Podkładkę można montować od prawej lub lewej strony połączenia.
	Palcowa podkładka z blachy z pionowymi wcięciami szczelinowymi. Podkładkę można montować od góry połączenia.
	Dwie oddzielne podkładki z blachy ze szczelinami poziomymi.
	Dwie oddzielne podkładki z blachy ze szczelinami pionowymi.

Tolerancja

Pozwala zdefiniować tolerancję otworów podłużnych w blachach ze skrajnymi otworami podłużnymi. Szerokość wcięć jest wyliczana ze wzoru: średnica śruby + tolerancja. W przypadku dwóch odrębnych podkładek z blachy należy również określić tolerancję między blachami.

Położenie podkładki z blachy


Opcja	Opis
	Domyślnie Podkładki z blachy znajdują się poza elementem głównym. Można zmienić tę opcję za pomocą funkcji AutoDefault.
	Podkładki z blachy znajdują się poza elementem głównym.
	Podkładki z blachy znajdują się wewnątrz elementu głównego.

Wielkość odstępu

Umożliwia zdefiniowanie wartości granicznej szczeliny między blachą końcową a belką podrzędną. W sytuacji, gdy belka jest nieco zakrzywiona lub nachylona, za pomocą tego parametru można zdecydować, czy kąt końca belki jest na tyle mały, że koniec belki można potraktować jako prosty.

Jeśli rzeczywista wielkość szczeliny jest mniejsza niż ta wartość, koniec belki jest prosty.

Jeśli rzeczywista szczelina jest większa niż ta wartość, koniec belki jest dociągany do blachy końcowej.

Położenie podkładek z blachy i blach końcowych

Umożliwia określenie położenia podkładek z blachy i blachy końcowej w drugiej belce podrzędnej. Te blachy przesuwają się w powiązaniu z blachami w pierwszej belce podrzędnej. Domyślnie blachy w drugiej belce podrzędnej są umieszczone w taki sposób, że otwory leżą symetrycznie. Może być konieczne przesunięcie blach, na przykład podczas łączenia skośnych lub zakrzywionych belek podrzędnych.


	Opis
1	Umożliwia określenie przesunięcia blach w kierunku pionowym.
2	Umożliwia określenie przesunięcia blach w kierunku poziomym.

Zakładka Wstawka

Na zakładce Wstawka można określić opcje tworzenia i fazowania wstawek wzmacniających półki belek podrzędnych.

Blachy wstawki


Opcja	Opis
Blacha górna, Blacha górna 2	Grubość, szerokość i wysokość blachy górnej wstawki.
Blacha dolna, Blacha dolna 2	Grubość, szerokość i wysokość blachy dolnej wstawki.


Opcja	Opis	Domyślnie
Nr pozycji	Przedrostek i numer początkowy numeru pozycji elementu. Niektóre komponenty mają drugi wiersz pól, w którym można wprowadzić numer pozycji zespołu.	Domyślny numer początkowy elementu jest zdefiniowany w ustawieniach Komponenty dostępnych po wybraniu menu Plik > Ustawienia > Opcje.
Materiał	Klasa materiału.	Domyślny materiał jest określony w polu Materiał elementu w ustawieniach Komponenty dostępnych po wybraniu menu Plik > Ustawienia > Opcje.
Nazwa	Ta nazwa będzie widoczna w rysunkach i raportach.
Wykończenie	Opisuje sposób obróbki powierzchni elementu.

Tworzenie blachy wstawki


Opcja dla drugiej belki podrzędnej	Opcja dla pierwszej belki podrzędnej	Opis
		Domyślnie W razie potrzeby tworzone są blachy górnej i dolnej wstawki. Można zmienić tę opcję za pomocą funkcji AutoDefault.
		Automatycznie W razie potrzeby tworzona jest blacha górnej wstawki, blacha dolnej wstawki lub obie.
		Górne i dolne wstawki są zawsze tworzone. Aby utworzyć jedną blachę, należy wprowadzić `0` w polu grubości (t) dla niepotrzebnej blachy wstawki (górnej lub dolnej).
		Blachy wstawek nie zostaną utworzone.

Fazowania blachy wstawki


	Opis
1	Szerokość fazowania blachy górnej wstawki.
2	Wysokość fazowania blachy górnej wstawki.
3	Wysokość fazowania blachy dolnej wstawki.
4	Szerokość fazowania blachy dolnej wstawki.

Zakładka Nacięcie

Na zakładce Podcięcie można określić automatyczne tworzenie nacięć belek podrzędnych oraz właściwości podcięć.Na zakładce Podcięcie znajdują się dwie grupy opcji:właściwości automatyczne (część górna) i właściwości ręczne (część dolna).Właściwości wycięcia automatycznego i ręcznego są od siebie niezależne.

Automatyczne nacinanie

Opcje automatycznego nacinania mają wpływ zarówno na półkę górną, jak i dolną.

Kształt nacięcia

Automatyczne nacinanie jest włączone po wybraniu kształtu nacięcia.


Opcja	Opis
	Domyślnie Tworzy nacięcia dla belek podrzędnych. Można zmienić tę opcję za pomocą funkcji AutoDefault.
	Tworzy nacięcia dla belek podrzędnych. Cięcia są prostopadłe do środnika belki głównej.
	Tworzy nacięcia dla belek podrzędnych. Cięcia są prostopadłe do środnika belki podrzędnej.
	Tworzy nacięcia dla belek podrzędnych. Cięcie pionowe jest prostopadłe do belki głównej, a cięcie poziome jest prostopadłe do belki podrzędnej.
	Wyłącza automatyczne nacinanie.

Rozmiar nacięcia


Opcja	Opis
	Domyślnie Mierzenie rozmiaru nacięcia odbywa się od krawędzi półki belki głównej i od spodu górnej półki belki głównej. Można zmienić tę opcję za pomocą funkcji AutoDefault.
	Mierzenie rozmiaru nacięcia odbywa się od krawędzi półki belki głównej i od spodu górnej półki belki głównej.
	Mierzenie rozmiaru nacięcia odbywa się od osi belki głównej i od górnej półki belki głównej.

Wprowadź poziome i pionowe wartości cięć.

Kształt wycięcia półki


Opcja	Opis
	Domyślnie Półka belki podrzędnej jest przecinana równolegle do belki głównej. Można zmienić tę opcję za pomocą funkcji AutoDefault.
	Półka belki podrzędnej jest przecinana równolegle do belki głównej.
	Półka belki podrzędnej jest przecinana w kształcie kwadratu.

Zaokrąglenie wymiarów nacięcia

Użyj opcji zaokrąglenia wymiarów nacięcia, aby zdefiniować, czy wymiary nacięcia mają być zaokrąglane. Nawet jeśli zaokrąglanie wymiarów jest ustawione jako aktywne, wymiary są zaokrąglane tylko w razie potrzeby.


Opcja	Opis
	Domyślnie Wymiary nacięcia nie są zaokrąglane. Można zmienić tę opcję za pomocą funkcji AutoDefault.
	Wymiary nacięcia nie są zaokrąglane.
	Wymiary nacięcia są zaokrąglane. Wprowadź poziome i pionowe wartości zaokrąglenia.

Wymiary są zaokrąglane w górę do najbliższej wartości będącej wielokrotnością wprowadzonej wartości. Na przykład jeśli wymiar rzeczywisty to 51, a zostanie wprowadzona zaokrąglona w górę wartość 10, wymiar jest zaokrąglany w górę do 60.

Pozycja nacięcia


Opcja	Opis
	Domyślnie Tworzy cięcie poniżej półki belki głównej. Można zmienić tę opcję za pomocą funkcji AutoDefault.
	Tworzy cięcie poniżej półki belki głównej.
	Tworzy cięcie powyżej półki belki głównej.

Fazowanie nacięcia


Opcja	Opis
	Domyślnie Nacięcie nie jest fazowane. Można zmienić tę opcję za pomocą funkcji AutoDefault.
	Nacięcie nie jest fazowane.
	Tworzy nacięcie z liniowym fazowaniem.
	Nacięcie jest fazowane zgodnie z wprowadzonym promieniem.

Należy wprowadzić promień fazowania.

Ręczne nacinanie

Ręcznego nacinania można użyć, gdy element niebędący częścią połączenia koliduje z belką podrzędną. Gdy używane jest ręczne nacinanie, cięcia są tworzone przez połączenie przy użyciu wartości wprowadzonych w polach na zakładce Nacięcie. Można użyć różnych wartości dla półki górnej i dolnej.

Strona nacięcia półki

Strona nacięcia półki definiuje stronę belki, po której są tworzone nacięcia.


Opcja	Opis
	Domyślnie Nacięcia są tworzone po obu stronach półki. Można zmienić tę opcję za pomocą funkcji AutoDefault.
	Automatycznie Nacięcia są tworzone po obu stronach półki.
	Nacięcia są tworzone po obu stronach półki.
	Nacięcia są tworzone po bliższej stronie półki.
	Nacięcia są tworzone po dalszej stronie półki.

Kształt nacięcia półki

Kształt nacięcia półki definiuje kształt nacięcia w półce belki.


Opcja	Opis
	Domyślnie Cała półka belki podrzędnej jest przycinana tak daleko, jak to zostanie zdefiniowane. Można zmienić tę opcję za pomocą funkcji AutoDefault.
	Automatycznie Cała półka belki podrzędnej jest przycinana tak daleko, jak to zostanie zdefiniowane. Domyślna głębokość nacięcia jest dwukrotnością grubości półki belki podrzędnej. Cięcie zawsze biegnie przez całą szerokość półki belki podrzędnej.
	Tworzy fazowania na półce. Jeśli wymiar poziomy nie zostanie wprowadzony, tworzone jest fazowanie 45 stopni.
	Tworzy nacięcia na półce z wartościami domyślnymi, chyba że w polach 1 i 2 zostaną wprowadzone wartości.
	Półka nie jest cięta.
	Tworzy cięcia w półce zgodnie z wartością w polu 1, aby wyrównać ją ze środnikiem.
	Tworzy cięcia w półce zgodnie z wartościami w polach 1 i 2.

Głębokość nacięcia półki


Opcja	Opis
	Domyślnie Głębokość nacięcia półki. Można zmienić tę opcję za pomocą funkcji AutoDefault.
	Głębokość nacięcia półki.
	Głębokość nacięcia półki o wymiarze od osi środnika belki podrzędnej do krawędzi nacięcia.

Należy wprowadzić głębokość nacięcia półki.

Wymiary wycięcia


	Opis	Domyślnie
1	Wymiary poziomych cięć półki.	`10 mm`
2	Wymiary pionowych cięć półki.	Odstęp między krawędzią nacięcia a półką belki jest równa zaokrągleniu środnika elementu głównego. Wysokość nacięcia jest zaokrąglana w górę do najbliższych `5 mm`.

Definicja wcięcia BCSA

Umożliwia zdefiniowanie, czy nacięcia są tworzone zgodnie ze specyfikacjami Brytyjskiego Stowarzyszenia Producentów Konstrukcji Stalowych (British Constructional Steelwork Association – BCSA).


Opcja	Opis
Domyślnie	Wymiary nacięcia.
Tak	Tworzy nacięcie 50 mm dla prostych połączeń typu belka do belki.
Nie	Wymiary nacięcia należy zdefiniować na zakładce Nacięcie.

Zakładka Śruby

Na zakładce Śruby można określić właściwości śrub łączących blachy końcowe z elementem głównym.

Wymiary grupy śrub

Wymiary grupy śrub wpływają na rozmiar blach końcowych.


	Opis
1	Wymiar pozycji pionowej grupy śrub.
2	Umożliwia wybranie sposobu mierzenia wymiarów pozycji pionowej grupy śrub. Na górze:od górnej krawędzi elementu podrzędnego do śruby najbliżej góry. Środek:od osi śrub do osi elementu podrzędnego. Dół:od dolnej krawędzi elementu podrzędnego do śruby najbliżej dołu.
3	Odległość od krawędzi śruby. odległość od krawędzi to odległość od środka śruby do krawędzi elementu.
4	Liczba śrub.
5	Rozstaw śrub. Wartości rozstawu śrub należy oddzielać spacją.Należy wprowadzić wartość każdej odległości między śrubami.Na przykład w przypadku 3 śrub należy wprowadzić 2 wartości.
6	Wymiary pozycji poziomej grupy śrub.
7	Umożliwia wybranie sposobu mierzenia wymiarów pozycji poziomej grupy śrub. Lewy:Od lewej krawędzi elementu podrzędnego do śruby najbliżej lewej strony. Środek:od osi elementu podrzędnego do osi śrub. Prawy:od prawej krawędzi elementu podrzędnego do śruby najbliżej prawej strony.
8	Określ śruby, które mają być usunięte z grupy śrub. Wprowadzane numery śrub przeznaczonych do usunięcia należy oddzielać spacją.Numery śrub liczy się od lewej do prawej i od góry do dołu.

Podstawowe właściwości śruby


Opcja	Opis	Domyślna
Rozmiar śruby	Średnica śruby.	Dostępne rozmiary są zdefiniowane w katalogu zespołów śrub.
Norma śruby	Norma śruby używana w komponencie.	Dostępne normy są zdefiniowane w katalogu zespołów śrub.
Tolerancja	Odstęp między śrubą a otworem.
Gwint w mat	Umożliwia zdefiniowanie, czy gwint może się znajdować w elementach przykręcanych, gdy używane są śruby z gwintem częściowym. Ustawienie to nie wywiera efektu, gdy używane są śruby z pełnym gwintem.	`Tak`
Budowa/Warsztat	Lokalizacja montażu śrub.	`Budowa`

Długość cięcia

Definiuje głębokość, do której Tekla Structures poszukuje przekrojów skręcanych elementów.Można w ten sposób ustalić, czy śruba będzie przechodzić przez jedną półkę czy przez dwie.

Opis śruby

Można podać opis śruby.

Otwory podłużne

Istnieje możliwość zdefiniowania otworów podłużnych, powiększonych lub gwintowanych.


Opcja	Opis	Domyślnie
1	Wymiar pionowy otworu owalnego.	`0` — okrągły otwór.
2	Wymiar poziomy otworu owalnego lub naddatek dla otworów powiększonych.	`0` - okrągły otwór.
Typ otworu	Podłużny tworzy otwory podłużne. Powiększony tworzy otwory powiększone lub gwintowane. Brak otworu powoduje, że otwory nie są tworzone.
Obróć otwory	Gdy typ otworu jest ustawiony na Podłużny, ta opcja obraca otwory podłużne.
Owalne otwory w	Elementy, w których są tworzone otwory podłużne.Dostępne opcje zależą od komponentu.

Zespół śruby

Zaznaczenie pól wyboru pozwala określić, które obiekty komponentu (śruba, podkładki i nakrętki) mają być używane w zespole śruby.

Aby utworzyć sam otwór, należy usunąć zaznaczenie wszystkich pól wyboru.

Aby zmienić zespół śruby w istniejącym komponencie, należy zaznaczyć pole wyboru Wynik modyfikacji i kliknąć Zmień.

Zwiększenie długości śruby

Umożliwia zdefiniowanie, o ile ma zostać zwiększona długość śruby.Tej opcji można na przykład użyć, gdy malowanie wymaga zwiększenia długości śruby.

Zakładka Otwory

Na zakładce Otwory można określić położenia otwory pod ocynk w blachach końcowych.


Opcja	Opis
Norma śruby	Wybierz normę śruby.
Typ śruby	Wybierz typ śruby w celu określenia położenia, do którego mają być dołączone śruby.
Wczytaj dane z	Można wybrać, aby za pomocą pliku definicji sinkholes.dat określić domyślne wartości offsetów poziomych i pionowych oraz średnice górnych i dolnych otworów. Plik jest przeszukiwany w następującej kolejności: Folder ustawień dla stali w środowisku common (..\Environments\common\system\Steel), folder modelu `XS_FIRM`, folder `XS_PROJECT` i `XS_SYSTEM`. Można również wybrać opcję, aby określić otwory w oknie dialogowym komponentu.

Liczba otworów

Środkiem grupy otworów jest punkt środkowy belki oraz punkt środkowy wstawki, jeśli wstawka istnieje.Grupy otworów składają się z 0, 1, 2 lub 4 otworów.


Opcja dla pierwszej belki podrzędnej	Opcja dla drugiej belki podrzędnej	Opis
		Domyślnie Brak otworów Można zmienić tę opcję za pomocą funkcji AutoDefault.
		Brak otworów
		1 otwór
		2 otwory
		4 otwory

Pozycje otworów

Pozycje otworów w blasze końcowej pierwszej belki podrzędnej.

Pozycje otworów w blasze końcowej drugiej belki podrzędnej.


	Opis
1	Odległość pozioma między środkiem belki podrzędnej a górnym otworem.
2	Odległość pozioma między środkiem belki podrzędnej a dolnym otworem.
3	Odległość pionowa między środkiem belki podrzędnej a górnym otworem.
4	Odległość pionowa między środkiem belki podrzędnej a dolnym otworem.
5	Średnica dolnego otworu.
6	Średnica górnego otworu.

Karta Ogólne

Kliknij poniższe łącze, aby uzyskać więcej informacji:

Zakładka Ogólne

Zakładka Typ projektu

Kliknij poniższe łącze, aby uzyskać więcej informacji:

Zakładka Typ projektu

Karta Obliczenia

Kliknij poniższe łącze, aby uzyskać więcej informacji:

Zakładka Obliczenia

Spoiny

Kliknij poniższe łącze, aby uzyskać więcej informacji:

Tworzenie spoin