Osadzone kotwy (8)

Tekla Structures
2021
Tekla Structures

Osadzone kotwy (8)

Komponent Osadzone kotwy (8) umożliwia utworzenie jednego lub więcej elementów osadzonych w elemencie betonowym.

Utworzone obiekty

  • Elementy osadzone

  • Elementy pogrubienia

  • Pręty zbrojeniowe

  • Pręty mocujące

  • Kable dźwigu

Zastosowania

Sytuacja

Opis

Dwie kotwy użytkownika.

Kotwy, które są elementami użytkownika, pręty mocujące i kable dźwigu.

Osadzone kotwy podnośnikowe, które są elementami użytkownika.

Osadzone obręcze z liny stalowej do podnoszenia, które są elementami użytkownika.

Kotwy regulacyjne są w przedniej części. Komponent jest stosowany dwukrotnie.

Kolejność wyboru

  1. Wybierz element betonowy.

  2. Wskaż jeden punkt w celu umieszczenia elementu osadzonego.

    Można także wybrać wiele punktów w zależności od sposobu podzielenia elementów osadzonych.

  3. Kliknij środkowym przyciskiem myszy, aby utworzyć elementy osadzone.

Klucz do identyfikacji elementów

Element

1

Element betonowy (ściana, słup, belka, płyta)

2

Punkt

Można wybrać wiele punktów.

Zakładka Punkt wejściowy

Zakładka Punkt wejściowy umożliwia określanie elementów użytkownika używanych w elementach osadzonych, punktów wskazanych do umieszczania elementów osadzonych i właściwości kierunku komponentu.

Kolejność wskazywania punktów

Umożliwia określenie metody rozkładu elementów osadzonych. Rozmieszczenie elementów osadzonych można również dostosować na karcie Punkt wejściowy.

Opcja

Opis

Umożliwia wybranie elementu betonowego i wskazanie jednego punktu położenia dla kotwy.

Umożliwia wybranie elementu betonowego i wskazanie wielu punktów położenia dla kotew.

Umożliwia wybranie elementu betonowego i wskazanie trzech punktów w celu określenia płaszczyzny.

Należy wskazać punkt w celu umieszczenia elementu osadzonego.

Umożliwia wybranie elementu betonowego i zaznaczenie trzech punktów w celu zdefiniowania płaszczyzny.

Należy wybrać wiele punktów w celu umieszczenia elementów osadzonych.

Kierunek w górę

Umożliwia zdefiniowanie sposobu obracania elementów osadzonych.

Ta opcja nie jest dostępna, gdy wybrano opcję płaszczyzny trzypunktowej na liście Kolejność wskazywania punktów.

Można użyć kierunków globalnych +X, -X, +Y, -Y, +Z, -Z lub kierunków lokalnych +X, -X, +Y, -Y, +Z, -Z w celu określenia konkretnej płaszczyzny typowego elementu (płyty, ściany, belki lub słupa) w kształcie sześcianu.

Można też użyć opcji Górna płaszczyzna formy. Ta opcja pozwala wyrównać osadzone zakotwienia z górną płaszczyzną formy zespołu betonowego.

-X lokalny:

+X globalny:

Górna płaszczyzna formy:

Posługiwanie się elementami osadzonymi

Umożliwia określenie, czy element osadzony ma być traktowany jako detal, czy jako narzędzie do modelowania.

Ogólnie rzecz biorąc, w celu umieszczania elementów osadzonych detal korzysta z kształtu elementu głównego, a narzędzie do modelowania korzysta ze wskazanych punktów.

Odsunięcie elementu osadzonego

Umożliwia określenie odsunięcia elementów osadzonych w kierunku X i/lub Y na podstawie wskazanych punktów pozycji.

Typ kotwy

Wybierz typ kotew z listy rozwijanej Typ kotwy. Dostępne ustawienia:

  • Kotwa utworzona z elementu górnego i dolnego

  • Element komponentu

  • Detal komponentu

  • Wykończenie powierzchni

  • Element komponentu i detal komponentu

  • Element komponentu oraz górny i dolny element

  • Detal komponentu oraz element górny i dolny

Element użytkownika

Opcja Opis

Komponent nazwy elementu

  1. Wybierz element użytkownika z katalogu Aplikacje i komponenty do użycia jako elementu osadzonego.

  2. Wybierz plik konfiguracyjny.

  3. Wybierz, czy w elementach osadzonych muszą być używane elementy użytkownika.

    • Jeśli zostanie wybrana wartość Nie łącz, na karcie Punkt wejściowy określ kształt elementów osadzonych.

    • Inne opcje służą do łączenia elementu użytkownika z elementem głównym jako spawanego, jako dodanego materiału, jako dodanego do zespołu betonowego lub jako dodanego jako podzespół.

  4. Wybierz sposób obracania elementów osadzonych. Domyślny kierunek to Punkt 2 +x.

  5. Określ sposób obracania elementów osadzonych wokół punktu położenia.

  6. W celu dostosowania kierunku elementu użytkownika należy sprawdzić kierunek górnej płaszczyzny formy.

Nazwa komp. detalu

  1. Wybierz detal użytkownika z katalogu Aplikacje i komponenty do użycia jako elementu osadzonego.

  2. Wybierz plik konfiguracyjny.

Wykończenie powierzchni

  1. Określ grubość, szerokość i wysokość wykończenia powierzchni.

  2. Wprowadź nazwę, kolor i podtyp.

Przykłady pozycjonowania elementów użytkownika

Zakładka Umieszczenie

Zakładka Umieszczenie umożliwia określenie sposobu umieszczania elementów osadzonych, kątów kabli dźwigu i właściwości współczynnika bezpieczeństwa oraz określenie kotew transportowych.

Można określić kolejność wskazywania punktów, system podnoszenia i wymiary elementu osadzonego zarówno w kierunku linii odniesienia, jak i przekroju poprzecznego.

Kolejność wskazywania punktów

Umożliwia wybranie metody rozkładu elementów osadzonych.

Wartości należy wprowadzić w polach a i b po prawej stronie.

Opcja Opis

Element osadzony zostanie umieszczony w wybranym punkcie położenia.

Element osadzony zostanie umieszczony w środku ciężkości (COG) w kierunku długości elementu.

Wiele elementów osadzonych.

Należy zdefiniować wymiary a i b.

Odniesienie = COG

Należy zdefiniować wymiary a i b.

Odniesienie = COG

Jeśli elementy osadzone mogą zostać umieszczone na zewnątrz elementu, to używana jest wartość d.

Umożliwia zdefiniowanie wymiarów a i b jako wartości procentowych długości elementu.

Odniesienie = COG

Umożliwia zdefiniowanie wymiaru a jako wartości procentowej długości elementu.

Odniesienie = COG

Umożliwia zdefiniowanie wymiaru a.

Prawy element osadzony zostanie obliczony od środka ciężkości.

Umożliwia zdefiniowanie wymiaru a jako wartości procentowej całkowitej długości elementu.

Odniesienie = COG

Element osadzony zostanie umieszczony w środku elementu.

Należy zdefiniować wymiary a i b.

Odniesienie = środek elementu

Umożliwia zdefiniowanie wymiarów a i b jako wartości procentowych długości elementu.

Odniesienie = środek elementu

Należy zdefiniować wymiary a i b.

Odległości są mierzone od elementów osadzonych do końców elementów.

Umożliwia zdefiniowanie wymiarów a i b jako wartości procentowych długości elementu.

Odległości są mierzone od elementów osadzonych do końców elementów.

Trzy elementy osadzone w płycie trójkątnej.

Umożliwia zdefiniowanie odległości pionowej a od środka ciężkości.

Trzy elementy osadzone w płycie trójkątnej.

Umożliwia określenie odległości pionowej a od środka ciężkości jako procentu szerokości b.

System podnoszenia

Umożliwia określenie systemu lin dźwigu do podnoszenia.

Wymiary

Opcja

Opis

a

Umożliwia określenie wymiaru elementu osadzonego a.

b

Umożliwia określenie wymiaru elementu osadzonego b.

c

Umożliwia określenie odległości c.

d

Umożliwia określenie odległości kotwicy od krawędzi elementu.

h

Umożliwia określenie wysokości liny dźwigu.

α

Umożliwia określenie kąta αliny dźwigu.

β

Umożliwia określenie kąta β liny.

Zaokrąglenie

Umożliwia określenie wartości zaokrąglenia odległości zakotwiczenia.

Dodatkowe elementy osadzone

Umożliwia określenie dodatkowych elementów osadzonych. Do zdefiniowania odległości służą pola po lewej i prawej stronie. Można wprowadzić wiele odległości. Do rozdzielenia wartości służy spacja.

Pole środkowe służy do zdefiniowania liczby dodatkowych elementów osadzonych.

Odbicie lustrzane

  • Umożliwia zdefiniowanie środka ciężkości (COG) wybranych elementów, zespołu lub zespołu bez elementów stalowych. Zespół bez elementów stalowych uwzględnia w obliczeniach elementy betonowe oraz inne pozostałe.

  • Umożliwia wybranie, czy ma zostać wykonane odbicie lustrzane elementów osadzonych.

    Odbicie lustrzane jest przydatne w przypadku asymetrycznych elementów osadzonych stanowiących elementy użytkownika. Można je wykonywać zarówno w kierunku linii odniesienia, jak i w kierunku przekroju.

  • Umożliwia wybranie, czy mają zostać utworzone obie kotwy, czy też tylko lewa lub prawa kotwa.

Plik konfiguracyjny Lift.dat

Do obliczenia udźwigów kotew podnośnikowych można użyć pliku konfiguracyjnego.

Nadaj opcji Wybierz plik konfiguracji wartość Tak, a następnie określ pełną ścieżkę pliku konfiguracyjnego. Plikiem domyślnym jest lift.dat w folderze profil.

Plik konfiguracyjny lift.dat zawiera listę wszystkich kotew podnośnikowych użytkownika należących do domyślnej instalacji Tekla Structures. Kotwy są sortowane według producenta i typu, nazwy komponentu oraz udźwigu. Można dodać więcej komponentów użytkownika do listy w pliku konfiguracyjnym. Plik ten można otworzyć w dowolnym edytorze tekstu, np. Notatniku.

  • Type

    Grupy, w których można wybrać kotwy podnośnikowe.

  • Type client

    Opis typów.

  • Name CuCoPa

    Nazwa elementu komponentu użytkownika zgodna z nazwą podaną w katalogu Aplikacje i komponenty.

  • Lift force (kg)

    Udźwig w kilogramach.

  • Dir

    Kierunek. Kierunek komponentu podczas tworzenia elementu komponentu użytkownika.

  • Attribute file

    Link do pliku konfiguracyjnego.

Typ kotwy można wybrać z listy. Pierwsza opcja odpowiada pierwszemu typowi (1) w pliku konfiguracyjnym lift.dat.

Ostatnia opcja na liście to Wszystkie typy i lista preferencyjna użytkowania. Ta opcja powoduje przeprowadzenie wyszukiwania we wszystkich grupach. Preferencje można określić w Lista preferowanych typów. Należy rozpocząć od grupy o najwyższym poziomie preferencji, oddzielając kolejne grupy spacją.

Niektórzy producenci oferują kotwy podnośnikowe o takim samym udźwigu, ale o różnych długościach zakotwienia. Korzystając z kolejności w pliku konfiguracyjnym, można zdefiniować, która kotwa ma zostać wybrana. Pierwsza znaleziona kotwa o odpowiednim udźwigu = 1, druga znaleziona kotwa = 2 itd.

Note:

Jeśli do użycia wybrano element użytkownika, należy sprawdzić, czy odpowiednie elementy użytkownika są dostępne w modelu. Nazwy elementów użytkownika nie mogą zawierać spacji, gdyż w przeciwnym razie nie zostaną odczytane z pliku konfiguracyjnego lift.dat.

Wsp. bezpieczeństwa

Umożliwia określenie współczynnika bezpieczeństwa. Ciężar do podniesienia jest mnożony przez ten współczynnik przy obliczaniu kotew.

Kratownica

Wybierz, aby przesunąć kotwy do najbliższej kratownicy od Przesuń do najbliższej kratownicy.

Wprowadź odległości Maks. przesunięcie i Offset wstawienia kotew.

Określ właściwości Klasa i Nazwa pręta górnego kratownicy.

Zakładka Umieszczenie górne

Zakładka Umieszczenie górne umożliwia określenie offsetu elementów osadzonych oraz sposobu pokazywania okna informacyjnego komunikatów i lin dźwigu.

Odsunięcie

Umożliwia określenie odsunięć elementów osadzonych na obu końcach elementu betonowego. Element osadzony, który znajduje się dokładnie pośrodku elementu betonowego, pozostanie w tym położeniu i nie zostanie odsunięty.

Pokaż okna informacyjne komunikatów

Umożliwia określenie, czy mają być pokazywane okna komunikatów z wynikami obliczeń elementów osadzonych. W oknie komunikatu wyświetlane są informacje o ciężarze do podniesienia, rzeczywistym podnoszonym ciężarze ze współczynnikiem bezpieczeństwa oraz wybranej kotwie.

Okno komunikatu pojawia się tylko wtedy, gdy opcji Wybierz plik konfiguracji nadano wartość Tak na zakładce Umieszczenie.

Pokaż kable dźwigu

Umożliwia określenie, czy mają być widoczne liny dźwigu. W przypadku nadania wartości Tak liny dźwigu będą pokazywane jako linie konstrukcyjne lub profile z kątemα określonym na zakładce Umieszczenie.

Zakładka Pogrubienie

Zakładka Pogrubienie umożliwia określenie pogrubienia warstwy betonu. Pogrubienie jest szczególnie przydatne w przypadku ścian wielowarstwowych, których powłoki są pogrubiane przy kotwach transportowych.

W poniższym przykładzie dodano pogrubienie z dodatkową warstwą izolacyjną.

Opcje pogrubiania

Umożliwia wybranie strony, do której ma zostać zastosowane pogrubienie. Można również określić grubość.
Opcja Opis

Brak pogrubiania.

Pogrubienie po prawej stronie.

Grubość zostanie zdefiniowana od środka elementu osadzonego.

Pogrubienie po prawej stronie.

Grubość zostanie zdefiniowana od boku elementu osadzonego.

Pogrubienie po prawej stronie.

Grubość zostanie zdefiniowana od boku powłoki.

Pogrubienie po lewej stronie.

Grubość zostanie zdefiniowana od środka elementu osadzonego.

Pogrubienie po lewej stronie.

Grubość zostanie zdefiniowana od boku elementu osadzonego.

Pogrubienie po lewej stronie.

Grubość zostanie zdefiniowana od boku powłoki.

Pogrubienie po obu stronach.

Grubość zostanie zdefiniowana od środka elementu osadzonego.

Pogrubienie po obu stronach.

Grubość zostanie zdefiniowana od boku elementu osadzonego.

Pogrubienie po obu stronach.

Grubość zostanie zdefiniowana od boku powłoki.

Szerokość i wysokość pogrubienia

Umożliwia wybranie odniesienia pogrubienia elementu, a także zdefiniowanie szerokości i wysokości pogrubienia.

Opcja Opis

Szerokość zostanie zdefiniowana od środka elementu osadzonego.

Wysokość zostanie zdefiniowana od górnej strony betonu.

Szerokość zostanie zdefiniowana od środka elementu osadzonego.

Wysokość zostanie zdefiniowana od dolnej strony betonu.

Szerokość zostanie określona od boku warstwy betonu.

Wysokość zostanie zdefiniowana od górnej strony warstwy betonu.

Szerokość zostanie określona od boku warstwy betonu.

Wysokość zostanie określona od dolnej strony elementu osadzonego.

Widok z boku

Ta opcja umożliwia scalenie wielu pogrubień elementów w jedno, jeśli odległość między pogrubieniami jest nie większa niż określona wartość.

Pogrubienie elementu

Umożliwia wybranie sposobu połączenia pogrubienia z powłoką. Umożliwia określenie właściwości pogrubiania.

Dodatkowa izolacja

Umożliwia wybranie sposobu dodania izolacji do pogrubienia elementu.

Opcja Opis

Klasy izolacji

Umożliwia określenie klasy izolacji używanej w warstwie betonowej.

Jeśli numer określonej klasy odpowiada klasie izolacji modelu, izolacja zostanie przecięta w miejscu pogrubienia.

Klasy folii

Umożliwia określenie klasy izolacji używanej w ścianie wielowarstwowej.

Jeśli numer określonej klasy odpowiada klasie izolacji, izolacja zostanie przecięta w miejscu pogrubienia

Utwórz dodatkową izolację

Umożliwia wybranie, czy ma zostać utworzona dodatkowa warstwa izolacyjna.

Umożliwia zdefiniowanie grubości izolacji.

Dodatkowe opcje dla elementu izolacji

Opcja Opis

Element dodatkowej izolacji

Umożliwia wybranie, czy element izolacji ma zostać dodany oraz w jaki sposób.

Do

Umożliwia wybranie elementu, do którego ma zostać dodany element izolacji.

Karta Obraz

Zakładka Obraz umożliwia określenie wymiarów elementu osadzonego, metody połączenia i obrotu.

Wymiary elementu osadzonego

Umożliwia określenie, czy element osadzony ma znajdować się we wnęce. Można określić wymiary wnęki, odległość od płaszczyzny wnęki do górnej części elementu osadzonego i wybrać kształt wycięcia.

Należy wybrać kształt wycięcia.

Opcja

Przykład

Okrąg

Kwadrat

Półksiężyc X

Półksiężyc Y

Jako ujemna objętość

Umożliwia wybranie, czy profile wycięcia mają być traktowane jako puste wycięcia, czy jako wycięcia z elementem deskowania.

Element górny/Element dolny

Umożliwia ustawienie klasy elementu i obrotu. Każda opcja powoduje obrót elementu osadzonego o 90 stopni w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara. Można zdefiniować także stały kąt obrotu.

Umieszczenie

Umożliwia wybranie sposobu umieszczenia elementu górnego i dolnego elementu osadzonego.

Opcja

Przykład

Przykład kotwy umieszczonej w górnej części elementu betonowego.

Utwórz element górny

Umożliwia wybranie, czy ma zostać utworzony element górny elementu osadzonego, a jeśli ta opcja ma wartość Tak, umożliwia także wybranie sposobu jego połączenia z elementem betonowym.

Utwórz element dolny

Umożliwia wybranie, czy ma zostać utworzony element dolny elementu osadzonego, a jeśli ta opcja ma wartość Tak, umożliwia także wybranie sposobu jego połączenia z elementem betonowym.

Zakładka Element górny

Zakładka Element górny umożliwia określenie elementu górnego elementu osadzonego.

Wymiary elementu górnego

Pola średnicy i wysokości umożliwiają określenie kształtu elementu górnego elementu osadzonego. Główne średnice elementów 1, 2, 3, 4 i 5 można także określić na zakładce Elementy.

Przykłady

Element górny elementu osadzonego określony na zakładce Element górny, element dolny elementu osadzonego określony na zakładce Element dolny.

Zakładka Element dolny

Zakładka Element dolny umożliwia określenie elementu dolnego elementu osadzonego.

Wymiary elementu dolnego

Pola średnicy i wysokości umożliwiają określenie kształtu elementu dolnego elementu osadzonego. Główne średnice elementów 1, 2, 3, 4 i 5 można także określić na zakładce Elementy.

Karta Elementy

Zakładka Elementy umożliwia określenie właściwości elementu górnego i dolnego elementu osadzonego i właściwości elementu deskowania.

Właściwości elementu

Górny i dolny element są zbudowane z wielu profili. Istnieje możliwość zdefiniowania profili dla każdego przekroju.

Można zdefiniować właściwości dla elementu górnego, dolnego i elementu deskowania. W przypadku nieokreślenia właściwości profilu zostaną użyte długości i średnice określone na zakładkach Element górny i Element dolny.

Opcja

Opis

t, b, h

Grubość, szerokość i wysokość elementu.

Nr_Poz

Przedrostek i numer początkowy numeru pozycji elementu.

Materiał

Klasa materiału.

Nazwa

Nazwa elementu.

Komentarz

Umożliwia dodanie komentarza do elementu.

Można określić atrybuty UDA dla elementu górnego i dolnego.

Zakładka Pręt zbrojeniowy

Zakładka Pręt zbrojeniowy umożliwia określenie dodatkowych prętów zbrojeniowych dla elementów osadzonych.

Można określić kształt pręta zbrojeniowego, właściwości haka oraz właściwości profilu pręta zbrojeniowego w dwóch kierunkach.

Przykład

Gatunek, Rozmiar

Opcje Gatunek i Rozmiar działają razem. Kliknij przycisk ... obok pola Rozmiar, aby otworzyć katalog prętów zbrojeniowych oraz wybrać gatunek i rozmiar dla pręt A i pręt B.

Warunki końca lewe/Warunki końca prawe

Umożliwia wybranie kształtu pręta zbrojeniowego.

Długości gięcia lewe/Długości gięcia prawe, Promień gięcia

Umożliwia określenie długości gięcia dla haków i promienia gięcia.

Obrót

Umożliwia wybranie sposobu obrotu prętów zbrojeniowych i określenie kąta obrotu.

Wymiary

Umożliwia określenie wymiarów pręta zbrojeniowego i liczby prętów.

Zakładka Pręty mocujące

Zakładka Pręty mocujące umożliwia określenie dodatkowych prętów zbrojeniowych dla osadzeń.

Można określić kształt pręta zbrojeniowego, właściwości haka i właściwości profilu pręta zbrojeniowego.

Przykład

Gatunek, Rozmiar

Opcje Gatunek i Rozmiar działają razem. Kliknij przycisk obok pola Rozmiar, aby otworzyć katalog prętów zbrojeniowych oraz wybrać gatunek i rozmiar.

Warunki końca lewe/Warunki końca prawe

Umożliwia wybranie kształtu pręta zbrojeniowego.

Długości gięcia lewe/Długości gięcia prawe, Promień gięcia

Umożliwia określenie długości gięcia dla haków i promienia gięcia.

Obrót

Umożliwia wybranie sposobu obrotu prętów mocujących i określenie kąta obrotu.

Wymiary

Opcja

Opis

Domyślnie

1

Umożliwia wybranie sposobu umieszczania mocujących prętów zbrojeniowych.

Wartości a, b, c, d, e, f oraz kątów alpha i beta umożliwiają określenie wymiarów mocujących prętów zbrojeniowych.

2

Umożliwia określenie liczby mocujących prętów zbrojeniowych.

0

3

Umożliwia zdefiniowanie grubości otuliny.

4

Umożliwia określenie odległości między mocującymi prętami zbrojeniowymi.

100 mm

Zakładka Poziomy pręt

Zakładka Poziomy pręt umożliwia określenie dodatkowych poziomych prętów zbrojeniowych dla osadzeń.

Można określić kształt pręta zbrojeniowego, właściwości haka i właściwości profilu pręta zbrojeniowego.

Przykład

Gatunek, Rozmiar

Opcje Gatunek i Rozmiar działają razem. Kliknij przycisk obok pola Rozmiar, aby otworzyć katalog prętów zbrojeniowych oraz wybrać gatunek i rozmiar.

Warunki końca lewe/Warunki końca prawe

Umożliwia wybranie kształtu pręta zbrojeniowego.

Długości gięcia lewe/Długości gięcia prawe, Promień gięcia

Umożliwia określenie długości gięcia dla haków i promienia gięcia.

Obrót

Umożliwia wybranie sposobu obrotu poziomych prętów zbrojeniowych i określenie kąta obrotu.

Widok z boku

Umożliwia utworzenie nachylonych poziomych prętów zbrojeniowych. Należy określić liczbę prętów i odległość między nimi. Wartość d służy do określenia grubości otuliny dla górnej strony, a wartość f — długości pręta zbrojeniowego.

Widok z góry

Umożliwia wybranie kształtu pręta zbrojeniowego.

Wartości a, b, c, d, e, f oraz kąt α umożliwiają określenie wymiarów poziomych prętów zbrojeniowych.

Zakładka Dodatkowy pręt

Zakładka Dodatkowy pręt umożliwia określenie prętów zbrojeniowych U dla osadzeń.

Można określić kształt pręta zbrojeniowego, właściwości haka oraz właściwości profilu pręta zbrojeniowego w dwóch kierunkach.

Przykład

Gatunek, Rozmiar

Opcje Gatunek i Rozmiar działają razem. Kliknij przycisk ... obok pola Rozmiar, aby otworzyć katalog prętów zbrojeniowych oraz wybrać gatunek i rozmiar dla pręt A i pręt B.

Warunki końca lewe/Warunki końca prawe

Umożliwia wybranie kształtu pręta zbrojeniowego.

Długości gięcia lewe/Długości gięcia prawe, Promień gięcia

Umożliwia określenie długości gięcia dla haków i promienia gięcia.

Obrót

Umożliwia wybranie sposobu obrotu prętów zbrojeniowych U i określenie kąta obrotu.

Kształt

Umożliwia wybranie kształtu pręta zbrojeniowego.

Właściwości a, b, c, d, e, f oraz kąty α umożliwiają określenie wymiarów prętów zbrojeniowych w kształcie litery U.

Zakładka Zaawansowane

Zakładka Zaawansowane umożliwia określenie atrybutów UDA oraz właściwości prętów zbrojeniowych, prętów mocujących, prętów niestandardowych i prętów poziomych.

Właściwości pręta zbrojeniowego

Opcja

Opis

Komentarz

Umożliwia dodanie komentarza dotyczącego prętów zbrojeniowych.

Nazwa

Umożliwia określenie nazwy, która będzie widoczna na rysunkach i w raportach.

Klasa

Umożliwia określenie numeru klasy dla prętów zbrojeniowych.

Seria

Umożliwia określenie przedrostka numeru pozycji pręta.

Nr początkowy

Umożliwia określenie numeru początkowego numeru pozycji pręta.

Czy to było pomocne?
Wstecz
Dalej