Aby umożliwić prawidłowe scalanie nakrętek i podkładek w raportach, można je teraz rozdzielać w zespole śrub w Edytorze szablonów.

W szablonach Edytora szablonów, nakrętki i podkładki w zespole śrub nie są już łączone w jeden wiersz. Wcześniej, gdy zespół śrub miał różne nakrętki lub podkładki, ich ilość była łączona, ale nie można było rozróżnić ich rozmiarów i standardów. W rezultacie w raporcie zbadaj dla śruby podkładki nie były scalane.

Teraz, jeżeli nakrętki i podkładki nie są jednakowe w zespole śrub, Edytor szablonów może je rozdzielić w szablonach. Nie trzeba już używać opcji NUMBER 1 – NUMBER 3 w regułach właściwości wiersza dla nakrętek i podkładek. Dzięki temu nakrętki i podkładki z wielu grup śrub mogą być prawidłowo scalane lub rozdzielane. Na poniższym obrazku widać, że podkładki są połączone, chociaż mają różne rozmiary.

Aby zobaczyć tę zmianę w swoich szablonach, musisz je zaktualizować. Raport zbadaj dla śrub (TS_Report_Inquire_Bolt.rpt) ze środowiska Default zawiera już tę poprawkę.

To ulepszenie zostało wprowadzone już w wersji Tekla Structures 2024 SP1.

W Tekla Structures 2025 biblioteka szablonów została zaktualizowana . Wprowadzono następujące ulepszenia:

• W edytorze szablonów można określić Znaczenie oraz Jednostkę jednocześnie dla pól wartości, jeśli chcesz uniknąć stosowania domyślnej jednostki dla znaczenia. Wcześniej jednostka nie zawsze była poprawna. Na przykład, w niektórych przypadkach znaczenie Długość jako jednostki domyślnej stosowało metry.

  

• Jeśli sortowanie jest używane w polu wartości (Kolejność Rosnąco lub Malejąco), a ustawienie Kiedy wiersze są scalane jest ustawione na Suma wartości wszystkich wierszy lub Suma wartości w jednym wierszu, sortowanie używa teraz połączonych wartości. Wcześniej sortowanie używało wartości niepołączonych.

• Gdy funkcja GetFieldFormula odwoływała się do pola wartości, które miało wybraną akcję łączenia Kiedy wiersze są scalane, zwracana była wartość niezsumowana. Ten problem został naprawiony.
• W szablonach graficznych funkcje Sum() i Count() obliczają teraz wartości kolumn tylko wtedy, gdy są używane w stopkach tabel. Wcześniej na przykład funkcja Count() zawsze zwracała liczbę komórek (wierszy) w całej tabeli, więc wszystkie stopki tabeli miały taką samą liczbę. Na przykład tabela 3x4, 3 kolumny i 4 wiersze, z pierwszymi 2 kolumnami z 4 komórkami i ostatnią kolumną z 3 komórkami, byłaby wcześniej liczona jako 11 we wszystkich stopkach tabeli. Teraz dwie pierwsze stopki tabeli miałyby cyfrę 4, a ostatnia 3.
• Wartość sformatowana zawsze zastępuje wartość pola wartości, nawet jeśli typ danych pola wartości to Numer (sformatowana wartość jest zawsze ciągiem znaków).
• W niektórych przypadkach, gdy używano jednostek imperialnych, wartość 0 była wyświetlana nieprawidłowo jako 0.0. Ten problem został naprawiony.
• Identyfikatory GUID są teraz sortowane poprawnie.
• Liczby ujemne reprezentowane jako ciągi znaków są teraz sortowane poprawnie.
• Jeśli w szablonach graficznych zawartość pola wartości faktycznie mieści się w granicach pola wartości, nie jest ona obcinana, nawet jeśli jest dłuższa niż zdefiniowana długość pola.
• W szablonach graficznych automatyczny rozmiar czcionki pola wartości (polecenie Zmień rozmiar czcionki na liście Dowolne atrybuty) działa teraz bardziej precyzyjnie. Wcześniej rozmiar czcionki do wyboru był nieco zbyt duży.
• Kolejność rozwiązywania formuły pola wartości jest teraz poprawna i nie miesza się z kolejnością rysowania.

  Kolejność rysowania jest taka sama jak kolejność pól wartości w przeglądarce zawartości. Kolejność rozwiązywania jest określana przez formuły w polach wartości. Tak więc pole wartości, które odnosi się do innego pola wartości (na przykład za pomocą poleceń GetFieldFormula lub CopyField) jest zawsze rozwiązywane po polu wartości, do którego się odnosi.

• W przypadku funkcji fvf piąty parametr jest teraz dostępny również w szablonach rysunków i komponentach użytkownika. Jeśli ma wartość TRUE, puste wpisy z wiersza odczytu pliku zostaną uwzględnione podczas rozwiązywania funkcji. Jeśli go nie ma lub ma wartość FALSE, puste wpisy są usuwane.

  

  Poniżej znajduje się kilka hipotetycznych przykładów pokazujących różne wyniki w zależności do składni formuły fvf, w tym użycia piątego parametru w formule w celu uzyskania pustych kolumn.

  Ten przykład określa plik wejściowy o nazwie sample.dat z wierszem:

  A; B; C; D

  W tym przypadku formuła

  

  zwróci pusty ciąg: ""

  Ponieważ każdy separator w powyższym przykładzie jest uważany za znaczący, trzecia kolumna jest pustą kolumną między pierwszym ';' i pierwszym separatorem ' '. Wartości kolumn w tym przypadku to:

  1: "A"

  2: "B"

  3: ""

  4: "C"

  5: "D"

  and

  
  

  zwróci: "C"

  Kolejnym przykładem może być sytuacja, w której w pliku wejściowym użyto wielu separatorów, tj. kombinacji spacji i przecinków.

  A, B, C, D

  W tym przypadku formuła:

  
  

  zwróci: "B"

  and

  
  

  zwróci pusty ciąg: ""

  and

  
  

  zwróci: "C"

  i wreszcie

  
  

  zwróci: "D"

  To znaczy, że jeśli ostatni parametr ma wartość FALSE, to kolejne separatory są interpretowane jako jeden separator.

  TRUE = zezwala na puste kolumny, dzięki czemu kolejne separatory są interpretowane jako unikalne separatory.

  Aby uzyskać więcej informacji na temat funkcji fvf, zobacz fvf.