Automatyczne ustawienia rysunku

Automatyczne ustawienia rysunku są definiowane przez:

• Rysunek, widok i właściwości obiektu w różnych typach rysunku. Właściwości są przechowywane w plikach właściwości. Właściwości można określać oddzielnie dla każdego tworzonego rysunku, ale zalecane jest zapisanie najczęściej używanych ustawień w plikach właściwości w celu wykorzystania ich w przyszłości, np. w oknie Katalog rysunków głównych. Tworząc nowy rysunek, należy zawsze zacząć od wczytania automatycznych właściwości rysunku, które powinny zawierać najlepsze ustawienia dla tworzonego rysunku, a następnie przed utworzeniem rysunku odpowiednio dostosować ustawienia. Właściwości można zdefiniować również po utworzeniu rysunku.

  Aby otworzyć okna dialogowe właściwości rysunku umożliwiające ustawienie automatycznych właściwości rysunku, można przejść na kartę Rysunki i raporty, Właściwości rysunku, a następnie wybrać typ rysunku.

• Określenie ustawień rysunku umożliwiają różne opcje i opcje zaawansowane w oknach dialogowych Opcje i Opcje zaawansowane.
• Istnieją dodatkowe pliki ustawień, takie jak rebar_config.inp, który służy do ustawień zbrojenia i hatch_types1.pat, który służy do ustawień wzorów kreskowania.

Właściwości rysunku pojedynczego elementu, zespołu i zespołu betonowego

Rysunki pojedynczych elementów, zespołów i zespołów betonowych mają dwa typy właściwości automatycznych: specyficzne dla rysunku i specyficzne dla widoku.

Właściwości specyficzne dla rysunku dotyczą całego rysunku: układ współrzędnych, obrót układu współrzędnych, tytuły rysunków, układ rysunku, właściwości określone przez użytkownika oraz niektóre właściwości widoku detalu i przekroju. W rysunkach zespołów i rysunkach pojedynczych elementów występują również ustawienia spoin i śrub wspólne dla wszystkich widoków rysunku. Są one zgrupowane w obszarze Wspólne ustawienia dla wszystkich widoków na stronie Tworzenie widoku.

Właściwości specyficzne dla widoku są określane oddzielnie dla każdego tworzonego widoku. Może być pożądane np. wyświetlenie znaków w jednym widoku, wymiarów w drugim, a wykończenia powierzchni w trzecim. Można również określić ustawienia ochrony różne dla każdego widoku. Można utworzyć dowolną żądaną liczbę widoków.

Aby określić widoki rysunku, które będą tworzone, oraz używane właściwości, postępuj zgodnie z numeracją na ilustracji poniżej. Najpierw przejdź do strony Tworzenie widoku i wybierz widoki, które mają zostać utworzone, i właściwości widoku, które mają być dla nich używane. Aby dostosować właściwości widoku, kliknij Właściwości widoku i dostosuj właściwości widoku, w tym ustawienia ochrony, wymiary, filtry, znaki i obiekty. Aby zapisać właściwości widoku, używaj zawsze przycisku Zapisz. W przeciwnym razie wprowadzone zmiany nie zostaną zapisane.

Właściwości na poziomie rysunku i na poziomie widoku rysunków pojedynczych elementów, zespołów i zespołów betonowych można zmieniać w otwartym rysunku przez dwukrotne kliknięcie, odpowiednio, tła rysunku lub ramki widoku. Dostępne opcje są takie same, jak w oknach dialogowych przedstawionych powyżej.

Właściwości rysunku zestawczego

Automatyczne właściwości rysunku dla rysunków zestawczych można zdefiniować na poziomie rysunku przed jego utworzeniem. Właściwości na poziomie rysunku można zmienić w otwartym rysunku, klikając dwukrotnie tło rysunku.

Trzeba wybrać widoki rysunku, które mają zostać utworzone po rozpoczęciu tworzenia rysunku zestawczego. Właściwości na poziomie rysunku można dostosować w otwartym rysunku, klikając dwukrotnie ramkę widoku.

Właściwości poszczególnych wymiarów, znaków i obiektów

Właściwości wymiaru, znaku i obiektu można zmienić ręcznie w otwartym rysunku i zapisać zmienione właściwości w pliku właściwości do wykorzystania w przyszłości lub innych celów.