Funkcje dostępne w formułach zmiennych
Do obliczania wartości zmiennych parametrycznych można używać funkcji. Formuły do obliczania zmiennych zawsze zaczynają się znakiem równości (=).
Aby uzyskać więcej informacji, zobacz Określanie właściwości obiektu za pomocą zmiennych parametrycznych.
Operatory arytmetyczne
Operatory arytmetyczne służą do łączenia wyrażeń, których wynikiem są wartości liczbowe. Można używać następujących operatorów arytmetycznych:
Operator | Opis | Uwagi |
---|---|---|
+ | dodawanie | Służy też do tworzenia łańcuchów parametrów. |
- | odejmowanie | |
* | mnożenie | Mnożenie przebiega szybciej od dzielenia. Operacja |
/ | dzielenie |
Operatory logiczne i porównania
Użyj operatorów logicznych i porównań w wyrażeniach if. Można używać wyrażeń if-then-else do testowania warunku i ustalenia wartości zależnej od wyniku.
Przykład:
=if (D1>200) then 20 else 10 endif
Możesz używać następujących operatorów w zdaniach if:
Operator | Opis | Przykład |
---|---|---|
== |
obie strony są równe |
|
!= |
strony nie są równe |
|
< |
strona lewa ma wartość mniejszą |
|
<= |
strona lewa ma wartość mniejszą lub równą |
|
> |
strona prawa ma wartość mniejszą |
|
>= |
strona prawa ma wartość mniejszą lub równą |
|
&& |
operator logiczny AND oba warunki muszą być prawdą |
Jeżeli D1 wynosi 200 i D2 jest mniejsze od 40, wynikiem jest 6, w przeciwnym razie 0. |
|| |
operator logiczny OR tylko jeden warunek musi być prawdą |
Jeżeli D1 wynosi 200 lub D2 jest mniejsze od 40, wynikiem jest 6, w przeciwnym razie 0. |
Funkcje odwołań
Funkcje odwołań służą do odniesienia się do właściwości innego obiektu, takiej jak grubość płyty lub elementu podrzędnego. Tekla Structures odwołuje się do obiektu na poziomie systemu, zatem jeśli zmieni się właściwość obiektu, zmieni się też wartość funkcji odwołania.
Możesz używać następujących funkcji odwołań:
Funkcja |
Opis |
Przykład |
---|---|---|
|
Daje w wyniku wartość atrybutu szablonu obiektu o wskazanym GUID. |
wynikiem jest ciężar obiektu, którego GUID równa się wartości ID50B8559A-0000-010B-3133-353432373038. |
|
Daje w wyniku wartość zdefiniowanego przez użytkownika atrybutu obiektu o wskazanym GUID. |
wynikiem jest zdefiniowany przez użytkownika atrybut komentarz obiektu, którego GUID równa się wartości ID50B8559A-0000-010B-3133-353432373038. |
|
Daje w wyniku wartość parametru. |
Jeśli równanie ma postać Wynikiem równania |
|
Daje w wyniku wartość obiektu z katalogu prętów zbrojeniowych. Opcja Opcja
|
daje w wyniku rozmiar, zastosowanie i ciężar obiektu, którego pręty zbrojeniowe są gatunku A500HW. |
Plik ASCII jako funkcja odwołania
W celu uzyskania danych możesz odwołać się do plików ASCII. Tekla Structures wyszukuje pliki w następującej kolejności:
-
model,
-
..\TeklaStructuresModels\<model>\CustomComponentDialogFiles\
-
projekt (ustawiony za pomocą opcji zaawansowanej
XS_PROJECT
), -
firma (ustawiona za pomocą opcji zaawansowanej
XS_FIRM
), -
system (ustawiony za pomocą opcji zaawansowanej
XS_SYSTEM
).
Format polecenia odczytywania plików jest następujący:
fVF("filename", "key_value_of_row", column_number)
-
Wartość klucza wiersza jest unikatową wartością tekstową.
-
Numer kolumny jest wartością indeksu, która zaczyna się od 1.
Można określić znak separacji danych: fVF(data file, lookup value, column#[, separator character])
.
-
Można użyć preferowanego separatora kolumn. To umożliwia obsługę spacji w nazwach, profilach, kształtach itd., a także zastosowanie list odległości jako danych wejściowych.
-
Można również użyć pustych ciągów jako danych wejściowych.
-
Jako separatora można używać wyłącznie pojedynczego znaku. Przykładowo nie można stosować bardziej złożonych separatorów, takich jak
"/+/"
, ponieważ tylko pierwszy znak będzie traktowany jako separator kolumn.
Przykład
Funkcja =fVF("Overlap.dat", "MET-202Z25", 5)
znajduje się w polu Formuła w oknie dialogowym Zmienne. Funkcja uzyskuje wartość 16.0
w przypadku profilu MET-202Z25
, na podstawie pliku Overlap.dat.
-
Wartość klucza wiersza (MET-202Z25)
-
Numer kolumny (5)
Funkcje matematyczne
Funkcje matematyczne pozwalają utworzyć bardziej złożone wyrażenia matematyczne. Możesz używać następujących funkcji:
Funkcja | Opis | Przykład |
---|---|---|
fabs(parametr) | Daje w wyniku wartość bezwzględną parametru. |
if D1 = -15 |
exp(wykładnik) | Daje w wyniku liczbę e podniesioną do potęgi równej wykładnikowi. e jest liczbą Eulera. |
if D1 = 2 |
ln(parametr) | Daje w wyniku logarytm naturalny parametru (o podstawie równej e). |
if P2 = 15 |
log(parametr) | Daje w wyniku logarytm parametru (o podstawie równej 10). |
if D1=100 |
sqrt(parametr) | Daje w wyniku pierwiastek kwadratowy parametru. |
if D1 = 16 |
mod(dzielna, dzielnik) | Daje w wyniku wartość reszty z dzielenia. |
if D1 = 16 |
pow(podstawa, wykładnik) | Daje w wyniku wartość podstawy podniesioną do potęgi równej wykładnikowi. |
if D1 = 3 i D2 = 2 |
hypot(przyprostokątna1,przyprostokątna2) |
Daje w wyniku długość przeciwprostokątnej.
|
if D1 = 3 i D2 = 4 |
n!(parametr) | Daje w wyniku silnię parametru. |
if P2 = 4 (1*2*3*4) |
round(parametr, dokładność) | Daje w wyniku parametr zaokrąglony z podaną dokładnością. |
if P1 = 10.567 |
PI | Daje w wyniku wartość liczby pi z dokładnością do 31 miejsc dziesiętnych. |
|
Funkcje statystyczne
Funkcje statystyczne służą do obliczania sum i średnich oraz do zaokrąglania wartości. Możesz używać następujących funkcji statystycznych:
Funkcja | Opis | Przykład (P1 = 1.4 P2 = 2.3) |
---|---|---|
ceil() | Daje w wyniku najmniejszą wartość całkowitą większą od parametru lub jemu równą. |
|
floor() | Daje w wyniku największą wartość całkowitą mniejszą od parametru lub jemu równą. |
|
min() | Daje w wyniku parametr o najniższej wartości. |
|
max() | Daje w wyniku parametr o najwyższej wartości. |
|
sum() | Suma parametrów. |
|
sqsum() | Suma kwadratów parametrów: (parametr1)2 + (parametr2)2. |
|
ave() | Średnia parametrów. |
|
sqave() | Średnia kwadratów parametrów. |
|
Przykład: Funkcje statystyczne maksimum i minimum
W tym przykładzie mamy następujące zmienne parametryczne:
-
Długość belki: P1 = 3500
-
Rozstaw tralek: P2 = 450
P1 / P2 = 7,7778
Możesz użyć funkcji statystycznych ceil
i floor
do zaokrąglenia wartości, a następnie użyć wartości zaokrąglonych jako liczby tralek:
-
=ceil(P1/P2)
daje w wyniku 8 -
=floor(P1/P2)
daje w wyniku 7
Funkcje konwersji typu danych
Funkcje konwersji typu danych służą do zamiany wartości na inny typ danych. Możesz używać następujących funkcji konwersji typu danych:
Funkcja |
Opis |
Przykład |
---|---|---|
int() |
Zamienia dane na liczbę całkowitą. |
Przydaje się do obliczania wymiarów profilu:
|
double() |
Zamienia dane na liczbę podwójnej precyzji. |
|
string() |
Zamienia dane na ciąg. |
|
imp() |
Służy do konwersji jednostek brytyjskich. Tej funkcji można użyć w obliczeniach zamiast jednostek brytyjskich. Nie można używać jednostek brytyjskich bezpośrednio w obliczeniach. |
W poniższych przykładach jednostką długości jest mm, a w oknie dialogowym Opcje ustawiono 2 miejsca dziesiętne.
Wartość |
vwu(wartość, jednostka) |
Przekształca wartości długości i kąta. Dostępne są następujące jednostki:
|
|
Jednostki zależą od ustawień w .
Operacje na łańcuchach znaków
Operacje na łańcuchach znaków umożliwiają manipulowanie tymi łańcuchami. Łańcuchy w formułach zmiennej muszą być ujęte w cudzysłowy.
Można używać następujących operacji na łańcuchach znaków:
Operacja |
Opis |
Przykład (P1 = "PL100*10") |
---|---|---|
match(parametr 1, parametr 2) |
Zwraca wartość 1, jeśli parametry są równe, a 0, jeśli są różne. Z funkcją match (zgodność) można również używać znaków wieloznacznych |
Akceptuje wszystkie profile rozpoczynające się od PFC: Akceptuje profile rozpoczynające się od PFC i wysokości rozpoczynające się od 2, 3, 4 lub 5: Akceptuje profile rozpoczynające się od PFC, wysokości 200, 300, 400 lub 500 i szerokości rozpoczynające się od 7: |
długość(parametr) |
Zwraca liczbę znaków parametru. |
|
find(parametr, łańcuch) |
Zwraca numer kolejny (licząc od zera) określonego łańcucha, i wartość -1, jeśli określony łańcuch nie zostanie znaleziony w parametrze. |
|
getat(parametr, n) |
Zwraca n-ty (licząc od zera) znak parametru. |
|
setat(parametr, n, znak) |
Ustawia n-ty (licząc od zera) znak parametru na określony znak. |
|
mid(łańcuch, n, x) |
Zwraca x znaków łańcucha, rozpoczynając od n-tego (licząc od zera) znaku. W przypadku pominięcia ostatniego argumentu (x) zwraca ostatnią część łańcucha. |
|
reverse(łańcuch) |
Odwraca dany łańcuch. |
|
Przykład 1
Aby zdefiniować rozmiar profilu PL100*10 za pomocą dwóch zmiennych P2 = 100 i P3 = 10, wprowadź następującą formułę:
="PL"+P2+"*"+P3
Przykład 2
Tekla Structures traktuje odstępy między śrubami jako łańcuchy. Aby zdefiniować odstęp między śrubami, ustaw opcję Typ wartości na wartość Lista odległości i wprowadź następującą formułę:
=P1+" "+P2
Wynikiem jest 100 200, jeśli P1 = 100 (długość) i P2 = 200 (długość).
Funkcje trygonometryczne
Funkcje trygonometryczne umożliwiają obliczanie kątów. Można używać następujących funkcji trygonometrycznych:
Funkcja | Opis | Przykład |
---|---|---|
sin() | Zwraca wartość funkcji sinus. |
|
cos() | Zwraca wartość funkcji cosinus. |
|
tan() | Zwraca wartość funkcji tangens. |
|
asin() |
Funkcja odwrotna funkcji sin() zwraca wartość w radianach. |
|
acos() |
Funkcja odwrotna funkcji cos() zwraca wartość w radianach. |
|
atan() |
Funkcja odwrotna funkcji tan() zwraca wartość w radianach. |
|
sinh() | Zwraca wartość funkcji sinus hiperboliczny. |
|
cosh() | Zwraca wartość funkcji cosinus hiperboliczny. |
|
tanh() | Zwraca wartość funkcji tangens hiperboliczny. |
|
atan2() | Zwraca kąt, którego tangens jest ilorazem dwóch liczb. Zwraca wartość w radianach. |
|
Używając funkcji trygonometrycznych w formułach zmiennej, należy wstawiać przedrostek definiujący jednostkę. Jeżeli przedrostek nie jest wstawiony, Tekla Structures używa radianów jako jednostki domyślnej.
-
Litera d oznacza stopnie. Przykładowo
sin(d180)
-
Litera r oznacza radiany (jednostka domyślna). Przykładowo
sin(r3.14)
lubsin(3.14)
Funkcja rozmiaru handlowego
W przypadku komponentu użytkownika funkcja rozmiaru handlowego umożliwia wybranie odpowiedniego wymiaru blachy (zwykle grubości blachy) spośród dostępnych rozmiarów handlowych. Przykładowo grubość blachy powinna odpowiadać środnikowi belki.
Funkcja |
Opis |
Przykład |
---|---|---|
fMarketSize(materiał, grubość, dodatkowy krok) |
Zwraca następny dostępny rozmiar handlowy dla podanego materiału z pliku marketsize.dat na podstawie określonej grubości. Ten plik musi się znajdować w folderze ..\environments\your_environment\profil lub folderze systemowym. Jako dodatkowy krok należy wprowadzić liczbę określającą przyrost do następnego rozmiaru (wartością domyślną jest 0). |
|
Przykład
W tym przykładzie mamy następujące dane w pliku marketsize.dat:
S235JR,6,9,12,16,19,22
SS400,1.6,2.3,3.2,4.5,6,9,12,16,19,22,25,28,32,38
DEFAULT,6,9,12,16,19,22,25,28,32,38
Pierwszym elementem w wierszu jest gatunek materiału, po którym podane są grubości blachy w milimetrach. Wiersz DEFAULT zawiera listę grubości dostępnych we wszystkich pozostałych gatunkach materiału.
Przy powyższych danych funkcja =fMarketSize("S235JR",10,0)
zwraca wartość 12, a funkcja =fMarketSize("S235JR",10,1)
zwraca wartość 16 (o jeden rozmiar wyżej).
Funkcje warunku obramowania
Funkcje warunku obramowania zwracają kąt pochylenia w kierunku poziomym, kąt nachylenia i kąt obrotu belki podrzędnej względem elementu głównego (słupa lub belki). Można używać następujących funkcji warunku obramowania:
Funkcja |
Opis |
Przykład |
---|---|---|
fAD("skew", GUID) |
Zwraca kąt pochylenia w kierunku poziomym elementu podrzędnego o danym identyfikatorze GUID.
|
ID50B8559A-0000-010B-3133-353432373038 to identyfikator GUID elementu podrzędnego pochylonego pod kątem 45 stopni względem elementu głównego. |
fAD("slope", GUID) |
Zwraca kąt nachylenia elementu podrzędnego o danym identyfikatorze GUID.
|
|
fAD("cant", GUID) |
Zwraca kąt obrotu obróconego elementu podrzędnego o danym identyfikatorze GUID.
|
|
-
Te funkcje nie zwracają dodatnich i ujemnych wartości nachylenia i pochylenia w kierunku poziomym. Nie umożliwiają one określenia, czy element podrzędny jest nachylony do góry czy na dół ani czy jest on pochylony w kierunku poziomym w lewo czy w prawo.
-
Maksymalny zwracany kąt pochylenia w kierunku poziomym wynosi 45 stopni.
-
Tekla Structures oblicza kąty w dwu wymiarach, żeby nachylenie i pochylenie w kierunku poziomym były od siebie oddzielone. Przykładowo kąt pochylenia w kierunku poziomym nie jest brany pod uwagę podczas obliczania kąta nachylenia, co oznacza, że wartość kąta nachylenia pozostaje taka sama niezależnie od obrotu elementu podrzędnego wokół elementu głównego.
Aby ustalić rzeczywiste nachylenie w trzech wymiarach z uwzględnionym pochyleniem w kierunku poziomym, można skorzystać z następującej formuły matematycznej:
TRUE_SLOPE = atan( tan(SLOPE) * cos(SKEW))
Przykład 1
Nachylenie i pochylenie w kierunku poziomym odnoszą się do ustawienia obramowania belki względem słupa.
Widok z boku |
Widok z góry |
|
|
- Słup
- Belka
- Nachylenie
- Pochylenie w kierunku poziomym
Przykład 2
Przy dwu belkach nachylenie jest w rzeczywistości pochyleniem w kierunku poziomym obramowania belki względem drugiej belki, a pochylenie w kierunku poziomym jest w rzeczywistości nachyleniem pionowym belki względem elementu głównego.
Widok z boku |
Widok z góry |
|
|
- Pochylenie w kierunku poziomym
- Nachylenie