Rozwinięta powierzchnia (21)

Opcja Rozwinięta powierzchnia (21) pozwala rozwinąć zespawane blachy. Rozwinięte blachy są tworzone w położeniu określonym przez użytkownika. Komponent Rozwinięta powierzchnia (21) umożliwia rozwinięcie blach trójkątnych utworzonych np. za pomocą komponentu Tworzenie trójkątów (19). Z rozwiniętych blach można również utworzyć rysunki zespołu.

Utworzone obiekty

Rozwinięte blachy

Zastosowania


Sytuacja	Opis
	Rozwinięte blachy trójkątne

Ograniczenia

Opcja Rozwinięta powierzchnia (21) działa wyłącznie z blachami wielobocznymi. Opcji Rozwinięta powierzchnia (21) nie należy używać do rozwijania belek lub polibelek.
Zaleca się stosowanie tych samych ustawień pozycji głębokości dla wszystkich blach.
W niektórych przypadkach podczas rozwijania złożonych powierzchni z otworami może wystąpić błąd. Można użyć opcji Nie poprawiaj krawędzi na zakładce Duża blacha, aby temu zapobiec.
Opcja Rozwinięta powierzchnia (21) zachowuje wycięcia antymateriałów, cięcia liniowe oraz śruby. Fazowania krawędzi nie są zachowywane.
Blachy powinny ściśle do siebie przylegać.
Blachy muszą być zespawane jako sąsiadujące. Spoiny nie mogą mieć zerowego rozmiaru.

Uwaga:

W przypadku wybrania dla rozmiaru spoiny między blachami trójkątnymi wartości 0,0 komponent Rozwinięcie powierzchni (21) powoduje rozwinięcie tylko jednej, a nie wszystkich zespawanych blach trójkątnych.

W razie potrzeby można tworzyć przerwy w rozwiniętych kształtach, używając różnych rozmiarów spoin. Przykładowo: jeśli domyślny rozmiar spoiny wynosi 5,0, ale jedna z nich będzie miała rozmiar 0,0, w rozwiniętej blasze zostanie utworzona przerwa.


Opcja	Opis
1	Rozwinięta forma
2	Rozwinięta forma

Kolejność wyboru

Wybierz położenie dla rozwiniętej blachy.
Wybierz blachę trójkątną.

Rozwinięta blacha jest tworzone w położeniu określonym przez użytkownika.

Zakładka Blachy

Zakładka Blachy umożliwia określenie grubości rozwiniętej blachy i określić, czy właściwości blach trójkątnych są używane do blachy rozwiniętej.


Opcja	Opis
Zastąp	Grubość rozwiniętej blachy. Jeśli nie zostanie wprowadzona żadna wartość, używana jest grubość blach trójkątnych.


Opcja	Opis	Domyślnie
Nr pozycji	Przedrostek i numer początkowy numeru pozycji elementu. Niektóre komponenty mają drugi wiersz pól, w którym można wprowadzić numer pozycji zespołu.	Domyślny numer początkowy elementu jest zdefiniowany w ustawieniach Komponenty dostępnych po wybraniu menu Plik > Ustawienia > Opcje.
Materiał	Klasa materiału.	Materiał domyślny jest zdefiniowany w polu Materiał elementu w ustawieniach Komponenty dostępnych po wybraniu menu Plik > Ustawienia > Opcje.
Nazwa	Ta nazwa będzie widoczna w rysunkach i raportach.
Klasa	Numer klasy elementu.


Opcja	Opis
Bez spoin	Określ, czy chcesz zignorować blachy, które są połączone bez spoin.
Rozwinięcie wg	Określ, jak powinny być rozwinięte blachy: Geometria - w kolejności, w której utworzono oryginalne blachy. Spoiny - w sposób, w jaki zostały zespawane elementy oryginalnych blach.
Profil	Zaznacz drugą kolumnę pól wyboru, aby użyć właściwości blach trójkątnych do rozwiniętej blachy. Aby w przypadku rozwijania blachy utworzonej za pomocą komponentu Blacha stożkowa (17) zachować numery pozycji zespołu, które zostały określone za pomocą tego samego komponentu Blacha stożkowa (17), usuń zaznaczenie drugiego pola wyboru obok opcji Profil.
Nazwa
Materiał
Klasa

Zakładka Duża blacha

Zakładka Duża blacha umożliwia określenie typu i dokładności rozwiniętej blachy.


Opcja	Opis
Scal punkty	Określ dokładność rozwiniętej blachy, dodając lub usuwając punktów. Określ, czy punkty wynikowej rozwiniętej blachy wynikowe są scalane.
Limit scalania	Aby połączyć punkty, określ limit scalania. Punkty znajdujące się bliżej niż ustawiony limit są scalane. Punkty nie zostają połączone. Punkty zostają scalone, a limit scalania wynosi `15.00`.
Dołącz z	Określ sposobu łączenia blach końcowych.

Typ i odsunięcie rozwiniętej blachy


Opcja	Opis
Typ	Jedna blacha Utworzona zostaje jedna blacha.
	Blachy Blachy zostają zespawane.
	Oba Utworzona zostaje jedna blacha i blacha ze spoinami. W przypadku wybrania opcji Oba można określić odległość między blachami za pomocą opcji Offset.

Offset

Pozwala określić odległość między rozwiniętymi blachami.

Nie poprawiaj krawędzi

Ta opcja zapobiega błędom, które mogą wystąpić, gdy rozwijane są złożone powierzchnie z otworami.

Zakładka Parametry

Zakładka Parametry umożliwia określenie tekstu referencyjnego spoiny na rysunku zespołu.

Tekst na rysunkach


Opcja	Opis
Przedrostek	Pierwsza część tekstu widocznego na rysunkach zespołu, np. `Kąt=`.
Format	Format, w którym wyświetlany jest rozmiar rozwinięcia.
Przyrostek	Ostatnia część tekstu wyświetlanego na rysunkach zespołu, np. `stopnie`.

Zakładka UDA

Zakładka UDA umożliwia skopiowanie oryginalnego numerowania i atrybutów użytkownika (UDA) z pierwotnych blach do rozwiniętej blachy.


Opcja	Opis
Ustaw następujące parametry	Skopiuj właściwości oryginalnych blach do atrybutów użytkownika rozwiniętej blachy. Wprowadź nazwę atrybutu UDA dla każdej właściwości, którą chcesz skopiować.
Kopiuj następujące UDA	Określ, które atrybuty użytkownika są zawsze kopiowane z oryginalnych blach do rozwiniętej blachy.

Zakładka Otaczający prostokąt

Zakładka Otaczający prostokąt umożliwia obliczenie długości i szerokości najmniejszego prostokąta wokół obszaru rozwiniętej lub dużej blachy.

Poniższy przykładowy obraz pokazuje wymiary za pomocą zielonych strzałek.


Opcja	Opis
Oblicz otaczający prostokąt	Wybierz jedną z następujących opcji: Nie (wartość domyślna). Otaczający prostokąt nie zostanie utworzony. Nie można wprowadzić wartości dowolnego atrybutu użytkownika lub właściwości blachy. Tak Wprowadź atrybuty użytkownika dla długości i szerokości. Prostokąt zostanie utworzony na podstawie wymiarów określonych w atrybutach przez użytkownika. Tak i utwórz linie konstrukcyjne Wprowadź atrybuty użytkownika dla długości i szerokości. Kształt otaczającego prostokąta jest wyświetlana za pomocą linii konstrukcyjnych. Blachy są rozwijane z zachowaniem oryginalnych mniejszych blach (głównie trójkątów) i jednej dużej blachy. Są tworzone dwa prostokąty: jeden wokół oryginalnych blach i jedno wokół dużej blachy. Tak i utwórz blachę Wprowadź atrybuty użytkownika dla długości i szerokości, oraz właściwości blachy i odsunięcie. Prostokąt jest tworzony w postaci blachy. Prostokątna blacha ma grubości takie same jak rozwinięta blacha (określone na zakładce Blachy). Na zakładce UDA sprawdź wprowadzone atrybuty użytkownika blachy prostokątnej.
UDA do wstawienia długości UDA do wstawienia szerokości	Wprowadź atrybuty użytkownika dotyczące długości i szerokości, które będą używane w otaczającym prostokącie. Nie można zapisać obliczonych wartości długości i szerokości, jeśli nie zostanie wprowadzony atrybut użytkownika. Należy pamiętać, że trzeba wprowadzić oba atrybuty użytkownika, aby zapisać obliczone wymiary.
Blacha prostokątna	Blacha prostokątna ma tę samą grubość, numer pozycji elementu, materiał, nazwę i klasy jak rozwinięta blacha. Określ atrybuty użytkownika blachy na zakładce UDA.
Offset	Określ odsunięcia prostopadłe do rozwiniętej blachy. Domyślnie odsunięcie wynosi zero.

Właściwości blachy prostokątnej


Opcja	Opis	Domyślnie
Nr pozycji	Przedrostek i numer początkowy numeru pozycji elementu. Niektóre komponenty mają drugi wiersz pól, w którym można wprowadzić numer pozycji zespołu.	Domyślny numer początkowy elementu jest zdefiniowany w ustawieniach Komponenty dostępnych po wybraniu menu Plik > Ustawienia > Opcje.
Materiał	Klasa materiału.	Materiał domyślny jest zdefiniowany w polu Materiał elementu w ustawieniach Komponenty dostępnych po wybraniu menu Plik > Ustawienia > Opcje.
Nazwa	Ta nazwa będzie widoczna w rysunkach i raportach.
Klasa	Numer klasy elementu.