Umożliwia określenie zwolnień na końcu i warunków podparcia
W analizie konstrukcji naprężenia i ugięcia elementu zależą od sposobu jego podparcia przez inne elementy oraz od sposobu jego połączenia z innymi elementami. Do modelowania połączeń zazwyczaj używa się wiązań lub sprężyn. Umożliwia to określenie sposobu poruszania, odginania, deformowania i odkształcania części analitycznych względem siebie lub względem węzłów.
Węzły i końce elementu mają stopnie swobody (DOF) w trzech kierunkach. Przemieszczenie końca elementu może być swobodne lub utwierdzone, a obrót może być dozwolony lub nie. Jeśli stopień połączenia przypada między elementem swobodnym (przegubowym) a utwierdzonym, w modelowaniu należy użyć sprężyn o różnych stałych elastycznych.
Na podstawie części analitycznej, połączenia lub właściwości detalu Tekla Structures określa sposób łączenia elementów w modelu analitycznym.
Właściwości części analitycznej wyznaczają stopnie swobody dla każdego końca elementu. Pierwszy koniec elementu ma żółty uchwyt, a drugi — w kolorze magenta.