Właściwości rysunku pojedynczego elementu, zespołu i zespołu betonowego
Takie rysunki mogą zawierać dwa typy właściwości automatycznych: specyficzne dla rysunku i specyficzne dla widoku. Właściwości specyficzne dla rysunku dotyczą całego rysunku: układ współrzędnych, obrót układu współrzędnych, tytuły rysunków, układ rysunku, właściwości zdefiniowane przez użytkownika, ustawienia ochrony oraz niektóre właściwości widoku detalu i przekroju.
Właściwości specyficzne dla widoku są definiowane oddzielnie dla każdego tworzonego widoku. Może być pożądane np. wyświetlenie znaków w jednym widoku, wymiarów w drugim, a wykończenia powierzchni w trzecim. Można utworzyć dowolną żądaną liczbę widoków.
Aby określić widoki rysunku, które będą tworzone, oraz używane właściwości, postępuj zgodnie z poniższą ilustracją. Najpierw wybierz widoki, które mają zostać utworzone, i właściwości widoku, które mają być dla nich używane. Aby dostosować właściwości widoku lub utworzyć nowe, kliknij Właściwości widoku i dostosuj właściwości widoku, w tym wymiary, filtry, znaki i obiekty. Aby zapisać właściwości widoku, używaj zawsze przycisku Zapisz. W przeciwnym razie wprowadzone zmiany nie zostaną zapisane.
Właściwości na poziomie rysunku i na poziomie widoku rysunków pojedynczych elementów, zespołów i zespołów betonowych można zmieniać w otwartym rysunku przez dwukrotne kliknięcie, odpowiednio, tła rysunku lub ramki widoku. Dostępne opcje są takie same, jak w oknach dialogowych przedstawionych powyżej.
Właściwości rysunku zestawczego
Automatyczne właściwości rysunku dla rysunków zestawczych można zdefiniować na poziomie rysunku przed jego utworzeniem. Właściwości na poziomie rysunku można zmienić w otwartym rysunku, klikając dwukrotnie tło rysunku.
Należy wybrać widoki, które mają zostać utworzone po aktywacji tworzenia rysunku zestawczego. Właściwości na poziomie rysunku można dostosować w otwartym rysunku, klikając dwukrotnie ramkę widoku.